| تأملی بر آموزش تاریخ با روش تدریس بدیعه پردازی |
| کد مقاله : 1092-CNF |
| نویسندگان |
|
امیر کریمی *1، امیر حسین امامی2 1دانشجوی ارشناسی پردیس فردوسی البرز 2دانشجوی کارشناسی آموزش علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان، البرز |
| چکیده مقاله |
| علم تاریخ از جمله کهن‌ترین علومی است که موردتوجه مردمان باستان قرارگرفته و مجموعه‌ای از تعلیمات پرورشی و آینده‌نگرانه را در درون خود دارا می‌باشد. درحالی‌که با توجه به افزایش میزان توجه دولت‌های جهانی به امر آموزش تاریخ در مدارس، کیفیت تدریس این علم به این میزان رشد نکرده و خصوصیت‌های مختلف آن مورد غفلت واقع شده است. سالیان طولانی روش‌های تدریس سنتی تنها روش تدریس تاریخ به شمار می‌رفتند که انگیزه، تفکر و علاقه دانش آموزان را مورد توجه قرار نمی‌دادند و از کاربردهای مختلف این علم می‌کاستند. بر این اساس نیاز به بهره‌گیری از روش‌های نوین در عرصه تدریس بیش از بیش موردتوجه متخصصان آموزشی قرارگرفته است. در این جهت روش تدریس بدیعه پردازی، یکی از روش‌های نوین تدریس محسوب می‌شود که با افزایش خلاقیت دانش آموزان، آن‌ها را در حل مسائل جدید، پیشرفت یادگیری، رهایی از محدودیت‌های فکری و به رشد اثربخشی امر تدریس یاری می‌رساند. روش توصیفی مورداستفاده در این نگاشته از نوع کیفی و تحلیلی است که با استفاده از ابزار فیش‌برداری برای جمع‌آوری داده‌ها اقدام شده است. یافته‌های مقاله با ارائه یک نمونه نشان می‌دهد که روش تدریس بدیعه پردازی با توسعه خلاقیت، علاقه و توانایی‌های فکری دانش آموزان در درس تاریخ می‌تواند تاثیرگذار باشد. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش تاریخ، روش تدریس، بدیعه پردازی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |